Ćwiczenia Kinezjologii Edukacyjnej - przykłady ćwiczeń wprowadzających

ĆWICZENIA KINEZJOLOGII EDUKACYJNEJ

Ćwiczenia według  dr Paula Dennisona angażują między innymi obie strony ciała i ruchy skoordynowane gałek ocznych, rąk oraz nóg, co równomiernie uaktywnia obie półkule mózgowe. Ćwiczenia metodą Dennisona, stosowane długotrwale i systematycznie, stwarzają podstawy do efektywnego przyswajania wiedzy, wspomagają intelektualny i emocjonalny rozwój dziecka oraz pomagają mu przezwyciężać jego problemy.  Głównymi stosowanymi  podczas ich wykonywania metodami  są:

-  ćwiczenia fizyczne ( np. ruchy naprzemienne, słoń, pompowanie piętą),

-  masaże punktów energetycznych (np. punkty na myślenie, kapturek 

   myśliciela, punkty pamięci),

-  ćwiczenia oddechowe (np. energetyczne ziewanie, sowa),

-  ćwiczenie Cooka. 

Przykłady ćwiczeń Kinezjologii Edukacyjnej dr Paula Dennisona:

1.  Ćwiczenia naprzemienne:

-        jednoczesny wymach ręką i przeciwną do niej nogą,

-        dotykanie na przemian rękoma przeciwległych kolan,

-        poruszanie rękoma w szybkim tempie, z dużą energią, we wszystkich możliwych kierunkach,

-        sięganie ręką za plecami do przeciwległej stopy (tak daleko, jak to możliwe),

-        zwolnienie tempa, wyciąganie ręki do nogi,

-        ćwiczenia w rytm muzyki.

2. Punkty na myślenie:

- jedna ręka masuje głęboko wrażliwą tkankę znajdującą się pod obojczykiem lewego i prawego mostka, podczas gdy druga ręka spoczywa na brzuchu, na wysokości pępka. Punkty te  masujemy przez około 20 – 30 sekund lub do momentu, aż zostanie złagodzone napięcie.

(Punkty te mogą przez pierwszych kilka dni, do tygodnia, pozostać napięte. Później, aby je pobudzić, wystarczy ułożyć na nich palce i przez chwilkę przytrzymać). Należy  zmieniać kolejno ręce tak, aby uaktywnić obydwie półkule mózgu.

-        do tego ćwiczenia można dołączyć horyzontalne wodzenie wzrokiem             ( np.: linia w poprzek podłogi lub sufitu) bądź  „motylki na suficie”. Udzielamy wówczas instrukcji:

Wyobraź sobie, iż twój nos stanowi pędzel do malowania i maluj nim ósemki – motylki na suficie. Niech rysunki te znajdują się na wprost twojej twarzy, a nie gdzieś z tyłu czy z boku. Głowa nie powinna być zbytnio odchylona do tyłu. Należy utrzymać ją w takiej pozycji, aby gardło pozostawało jak najbardziej „otwarte”.

3. Ćwiczenie oddechowe - Sowa:

-        odwracamy głowę powolnym ruchem w bok, utrzymując ją przez cały czas na tej samej wysokości ( przesuwamy podbródek w jednej płaszczyźnie).  Sięgamy głową w lewą i prawą stronę, za każdym razem coraz dalej,

-        aby nie napinać mięśni karku, należy przytrzymać ręką ramię,

-        na koniec -  pochylamy w czasie wdechu głowę, rozluźniamy mięśnie karku.

Ćwiczenie to można zmodyfikować:

-        przymknij oczy na tyle, aby widzieć, co znajduje się na horyzoncie          w polu widzenia,

-        nabieramy jeden, dwa lub więcej oddechów, w trzech ekstremalnych położeniach głowy ( po lewej, prawej stronie i pochylonej ku klatce piersiowej) i relaksujemy się,

-        wytężamy słuch – lewym uchem, gdy głowa znajduje się po lewej stronie, prawym - gdy głowa położona jest po prawej stronie,  obydwoma naraz, gdy głowa pochylona zostanie ku dołowi,

-       wydychając powietrze, naśladujemy różne odgłosy np.: sowę – uhuuu...
4. Pozycja Cooka - na stojąco lub leżąco , utrzymujemy pozycję ze skrzyżowanymi nogami oraz rękami, mając zamknięte oczy,  dotykając równocześnie językiem do podniebienia i oddychając równomiernie.  
Ćwiczenie to wycisza i relaksuje, stabilizuje emocjonalnie, poprawia uwagę, słuch, mowę oraz pisanie. 

Marzena Borowiec